Naakte mensen...

Stedelijke levendigheid, de Romeinse cultuur en Italiaans roomijs maakten plaats voor (letterlijk) natuurschoon. De naturistencamping in Noord Italië bleef in de door ons samengestelde lijst toch een vreemde blote eend in de bijt. Het was simpelweg de beste optie op weg naar Zwitserland.

Ons plan was om – zoals gebruikelijk tijdens onze vakantie – eerst boodschappen te doen tijdens de vakantie. Wat bleek? Vijftien augustus is een nationale feestdag voor de Italianen, waardoor beide supermarkten die we bezochten gesloten waren. Met een lege koelkast en knorrende maag verschenen we aan de poort van de camping waar een keurig in het wit geklede Harry opendeed en ons van harte welkom heette.

Al vrij snel dook de eerste naturist achter één van op de terrassen geparkeerde caravans vandaan, zodat we meteen op de hoogte waren van de dresscode. Harry navigeerde ons naar onze plek en nam de tijd om ons te vertellen over de plekjes en faciliteiten op de camping. Hij vroeg of we deel wilden nemen aan het diner die avond. Dat kwam goed uit! We hoefden niet lang na te denken en schreven ons in.

Donkere wolken pakten zich samen boven de berg waarop de camping was gesitueerd. De Adam- en Eva kostuums verdwenen daardoor zachtjesaan van het toneel en werden ingeruild voor verhullende kledij tot groot genoegen van Jenaida. Om 19:30 schoven we aan en konden genieten van een heerlijk gangendiner. Onder het genot van rode wijn en appelsap vond er een mooi gesprek plaats met een man die zichzelf tot de Vrijmetselaars mocht rekenen.

Larissa werd in de buggy in slaap gewandeld, en Jairomir en Nicolai wilden hun ijsje tot de volgende ochtend bewaren. Terwijl de sprinkhanen een late night concert gaven daalden we in het donker de trappen af naar de camperplek.

De volgende morgen waren we nog vol van de bijzondere avond. Niet alleen van het eten! De buitentemperatuur was nog niet op het nudisme afgesteld, maar dat weerhield mij en de jongens er niet van om een duik te nemen in het zwembad. Na deze verfrissende duik stelde Harry voor om de camper alvast van de plek te halen in verband met het naderende weer. Toen ik de eerste bocht achteruit nam, wist ik meteen waarom hij dat had voorgesteld. Ik nam op zijn aanwijzing koelbloedig de volgende haarspeldbochtjes, stak een keer zelfverzekerd achteruit met de kont van de Glücksmobile 30 cm van het ravijn en ik stond met mijn nog altijd RVS-zenuwen weer boven.

We reden naar de dichtstbijzijnde supermarkt die nu wel open was en liepen daar wat verbaasd rond. Het prijsniveau van LidL, de supermarktketen die de dag ervoor helaas gesloten was, beviel ons een stuk beter. We kochten wat we nodig hadden en stapten in de camper. Onze next stop: Zwitserland, het land van de paarse Milka-koeien!